pobeczeć się

См. также в других словарях:

• pobeczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpłakać się, wybuchnąć płaczem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakrzyczał na nią, aż się pobeczała. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy …   Słownik języka polskiego